تعریف اعتیاد | معرفی انواع مواد مخدر
آشنایی با مواد مخدر استنشاقی (Inhalants)
مواد استنشاقی انواعی رایج از مواد اعتیادآور هستند. اصطلاح «استنشاقی» به بخارات یا گازهای شیمیایی اطلاق میشود که در هنگام تنفس، یک حالت سرخوشی ایجاد میکند. بیشتر موادی که به عنوان مواد استنشاقی سوءمصرف میشوند، مانند چسب، بنزین، اسپریها و غیره، مصارف عادی روزمره دارند و برای مصرف تنفسی توسط انسان ساخته نشدهاند. مواد استنشاقی را با قیمت ارزان، بهصورت قانونی و به آسانی میتوان تهیه کرد. این مواد پتانسیل بالایی برای سوءاستفاده دارند؛ به ویژه توسط نوجوانان و جوانان.
استنشاق این مواد اغلب باعث ایجاد احساس سریع مستی میشود و به دنبال آن، حس خوابآلودگی و سرگیجه. مواد استنشاقی باعث کاهش رسیدن اکسیژن به مغز شده و میتوانند باعث آسیب مغزی شوند.
این مواد سریعترین اثرگذاری را دارند و پس از ورود به بدن، بلافاصله به جریان خون راه مییابند. این قابلیت، یکی از مهمترین دلایل سوءمصرف مواد استنشاقی است.
انواع مواد مخدر استنشاقی
صدها نوع مواد استنشاقی وجود دارد که در چهار دستهبندی میتوان قرار داد. باید توجه داشت بیشتر این مواد به جز نیتریتها (گاز خنده)، اثرات افسردگی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارند.
اسپریهای مو و دئودورانتها جزو این گروه از مواد هستند، شامل اسپری رنگ، اسپری مو، اسپری دئودورانت (خوشبوکننده)، محصولات پاککننده آئروسل، اسپری روغننباتی و …
رقیقکننده رنگ، مایع خشکشویی، بنزین، مایع فندک، قلم غلطگیر، پاککنندههای قطعات الکترونیکی، چسب، لاک ناخن، پاککننده لاک ناخن و … در این دستهبندی قرار میگیرند.
مایع پاککننده هد ویدئو، اسپری خوشبوکننده هوا، پاککننده چرم، و عطر مایع، جزو مواد این دسته است.
این مواد شامل فندک بوتان، مخازن پروپان، اسپری خامه، اِتر، کلروفرم، نیتروز اکسید (گاز خنده) هستند.
خطرات سوءمصرف مواد استنشاقی
خطرات سوءمصرف مواد استنشاقی شامل موارد زیر است:
سایر انواع هفتگانه مواد مخدر
اعتیاد، پایان راه نیست
اگر شما هم با اعتیاد دست و پنجه نرم میکنید، بسیار مهم است که به یاد داشته باشید اعتیاد به مواد مخدر یا الکل، یک ایراد شخصیتی، نقطهضعف، یا شکست اخلاقی نیست. امروزه ثابت شده است که اختلالات مصرف مواد، نوعی بیماری مزمن روانی هستند. اگرچه تصمیم به مصرف مواد مخدر یا الکل برای اولین بار، اغلب داوطلبانه است، اما سوءمصرف مکرر آن میتواند با تغییراتی در مغز همراه باشد که در نهایت، ترک مصرف این ماده را برای بعضی افراد بسیار دشوار میکند. مبارزه با اعتیاد صرفاً مربوط به داشتن نیت یا اراده نیست، بلکه مبتنی بر شناخت مشکل زیربنایی و دریافت کمک از منابع صحیح است.
یک طرح درمانی مؤثر برای ترک اعتیاد، مبتنی بر وضعیت شخص شما باید برنامهریزی شود و همواره با نیازهای در حال تغییرِ شما سازگار شود، با در نظر گرفتن ملاحظات بیولوژیکی، روانشناختی و جسمانی شما. این برنامه درمانی، از ابتدای سمزدایی شروع شده و پس از تثبیت وضعیت شما از نقطهنظر پزشکی، تا درمان دارویی (MAT) و مراحل توانبخشی بعد از آن ادامه مییابد.
اگرچه طول درمان برای هر فرد متفاوت است، اما تحقیقات نشان میدهد دورههای نسبتاً طولانیتر (برای مثال حداقل سه ماه) منجر به دستیابی به نتایج بهینه میشود. شرکت در مراقبتهای پس از دوره درمان، باعث حفظ ترک اعتیاد در طی سالهای آتی میشود.
اگر میخواهید مشکلات سوءمصرف مواد و اختلالات همزمان مانند افسردگی یا اضطراب را برطرف کنید، باید بدانید که بهبودی دائمی نیاز به زمان و مداومت دارد. مانند همه افراد دیگری که با موفقیت این مسیر را پیمودهاند، شما نیز درخواهید یافت که بهبودی بهدستآمده، قطعاً به این تلاشها میارزد. قدم گذاشتن در راه بهبودی و بازیابی مدیریت مسیر زندگی، یکی از بهترین کارهایی است که میتوانید برای سلامت و رفاه خود و عزیزانتان انجام دهید.
بهبودی هرگز دور از دسترس نیست، حتی اگر قبلاً بارها تلاش کردهاید و موفق نشدهاید. با یک برنامه درمان اصولی، تغییر همیشه امکانپذیر است.